Spotkanie z Ewą Rosolską

Spotkanie z Ewą Rosolską

23 marca w Miejskiej Bibliotece Publicznej im. ks. Jana Kruczka odbyło się spotkanie autorskie z Ewą Rosolską.

Tajemnice w czterech tomach
W czwartek 23 marca 2017 r. myślenicka książnica gościła pisarkę Ewę Rosolską. Dla uczniów, którzy wypełnili całą salę konferencyjną MBP, była to unikatowa okazja do spotkania z autorką. I porozmawiania: o książkach, tajemnicach, przygodach.
Ewa Rosolska znana jest młodej publiczności czytelniczej przede wszystkim z cyklu opowieści "Tajemnica Starego Witraża". Jego bohaterami jest grupa nastolatków, a scenerią – pełne tajemnic właśnie – urokliwe zakątki Warmii. Dotąd ukazały się cztery tomy: nie wykluczone jednak, że to wcale nie koniec.
Recepta autorki na dobrą ksiąękę jest prosta, ale i nie banalana: przygoda, skarb, przyjaźń i przyroda.
Wytrawni czytelnicy znają Rosolską też pod innym nazwiskiem: Marta Osa. Więcej, w przeszłości, pisała ona nie tylko dla młodzieży, ale i dla dorosłych. Krytycy podkreślają, że do książek młodzieżowych udało się jej zręcznie przemycić wszystko to czym potrafiła wcześniej zaintrygować dorosłych czytelników.
(Tomasz Dziki)

Ewa Rosolska – to kolejna odsłona uznanej już autorki publikującej dotychczas pod pseudonimem Marta Osa. Tym razem jednak debiutującej w powieści młodzieżowej. Pisarka, która zaczęła od książek dla dorosłych, zgrabnie przeniosła swoje ulubione motywy – tajemnicy, skarbu, przyjaźni, przyrody… w świat młodszych nastolatków, a zrobiła to z wielkim wdziękiem, językową lekkością i humorem. Jak sama powiada, w przedstawiony tu świat fantazji wkroczyła, gdy podczas kilkudniowego wypoczynku w pewnym pięknym, pełnym antyków domu, pewnej nocy wystraszyła ją stara szafa. Tajemnica starego witraża miała być krótkim opowiadaniem przygotowanym na wieczorek czytelniczy w szkole. Opowiadanie rozrosło się do czterech sporych tomów… jak na razie. Autorka przyznaje, że uwielbia wkraczać w świat tajemnic, magii, niesamowitych przygód i przedstawiać życie z punktu widzenia dziecka. Jak większość dorosłych, choć się do tego nie przyznają, lubi uciekać do świata, gdzie granica pomiędzy dobrem a złem jest wyraźnie zaznaczona. Gdzie dobro jest nagradzane, a zło piętnowane.

Opublikowano przez w dniu 17 marca 2017 w Bez kategorii


Skip to content